"Dit gaat nooit werken”, dacht Jacob Lassen. Hij stond in het ijskoude water van de Noordzee, hield een blind meisje vast op een surfplank en luisterde naar de golven.

Een paar uur geleden had ze gevraagd of hij haar wilde leren windsurfen.

"Nee,” had hij instinctief geantwoord. Maar even later liggen ze toch in het water, luisterend naar de golven. „Als ze zo klinken — plons, plons, spetter — dan ben je op de goede weg”, zei hij tegen haar.

Hier werd het eerste zaadje voor de surfschool geplant. Niet alleen voor het blinde meisje, maar ook voor de twee 18-jarige instructeurs in het water. Het idee voor een surfschool voor mensen met een beperking werd aangewakkerd door haar vraag:

Kan iedereen leren surfen, ongeacht lichamelijke of geestelijke beperkingen?

Jacob Lassen liet de surfplank los.

‍

‍

VRIENDSCHAP ALS (ZAKELIJKE) BASIS

Het stond niet in de planning, het ondernemen. Desondanks werd Blue Spirit in 2019 opgericht.

Hun ontmoeting in 2017 was een 'meet-cute' die rechtstreeks uit een film kwam: een noodlottige ontmoeting die leidde tot een onverwachte en diepe band.

"We hebben gesurft, gefeest en veel coole meiden ontmoet. Het was de beste zomer van ons leven”, zegt Jacob.

Kort daarna verloor Jacob zijn moeder, wat een keerpunt betekende voor zowel hun vriendschap als hun levenspad. Jacob vond veel troost bij Robert.  

"Robert is mijn rots. Je vertelt je ouders dat je van ze houdt. Je vertelt het aan je partner. Je vertelt het aan je beste vriend. En Robert is die persoon voor mij”, zegt Jacob.

Deze vriendschap werd niet alleen dieper, maar werd ook de basis voor het samenwerken.

‍

"Toen mijn moeder stierf vertelde ze me dat ze wilde dat ik iets goeds met mijn leven zou doen. Ik besprak met Robert hoe ik dit zou kunnen aanpakken. We begonnen met het element waar we ons het meest thuis voelen. De zee!”, legt Jacob uit.

Tijdens een reis door Marokko keken we uit op de oceaan. Hier bedachten we de naam "Blue Spirit”, samen met de kern van hun visie:

We richten een surfschool op voor mensen met een beperking.  

'Veel fouten'

‘We hebben fouten gemaakt’

Je hoort het wel vaker… Jonge jongens die een band willen beginnen of een bar willen openen. Veel ideeën die niet worden uitgevoerd. Bij Jacob en Robert ging het anders.

"Toen we terugkwamen uit Marokko, belde Robert me en zei: 'Ik heb een appartement gevonden, dus ik ga verhuizen'”.

Wat begon als een wervelwind van enthousiasme werd een langzaam, gestaag proces. Tijdens de COVID-19-crisis werkten de oprichters een jaar lang fulltime in fabrieken om te sparen voor surfspullen, een website en de lancering van hun nieuwe bedrijf.

Aanvankelijk functioneerde Blue Spirit als een mobiele surfschool. Dit was betaalbaar en haalbaar.

"We hebben de wetsuits thuis in de douche gewassen. En we leefden zo zuinig mogelijk. We hebben altijd de missie van Blue Spirit in gedachten gehouden – waarom dit zo belangrijk was”, zegt Robert Rohwedder.

Het oneindige geloof in het doel van Blue Spirit hield hen op de been, zelfs bij uitdagingen zoals verkeerde investeerders, slechte financiën en verkeerde beslissingen.

"We hebben zoveel fouten gemaakt. Maar we bleven nieuwe dingen proberen, leerden van onze fouten en schakelden snel. Het is prima om tegen een muur te botsen, zolang je maar niet steeds dezelfde muur raakt. Zonder die fouten zouden we niet zijn waar we nu zijn”, zegt Robert Rohwedder.

Twee locaties en 10.000 deelnemers

Tegenwoordig hangen wetsuits niet meer in hun eigen badkamer, maar aan rekken in de winkel Blue Spirit. De winkel is gevestigd in Ebeltoft met uitzicht op de baai van Aarhus en verkoopt allerlei merkartikelen.  

De andere vestiging bevindt zich in Hvide Sande. In de afgelopen vier jaar heeft Blue Spirit 10.000 deelnemers ontvangen, waaronder 2.000 mensen met een beperking.

"Onze cursussen voor mensen met een beperking vormen zonder twijfel de kern van Blue Spirit. Zonder hen zouden we waarschijnlijk niet bestaan als surfschool”, zegt Robert Rohwedder.

‍

‍

Een egoïstisch project

Op de vraag waarom ze ervoor kozen om met mensen met een beperking te werken, worden hun uitdrukkingen zachter.

"De waarheid is dat het volledig egoïstisch is. Met hen samenwerken geeft ons een duwtje in de rug. We zitten beter in ons vel als we weten dat we een verschil maken in hun leven. Dat is de grootste erkenning”, zegt Robert Rohwedder.

Aanvankelijk ontdekten ze dat mensen met een beperking vaak in een hokje worden geplaatst. Autisme vereist één lesmethode; het syndroom van Down een andere. Dit is heel anders in de werkelijkheid.  

"Geen enkele beperking is hetzelfde, maar de behoefte om vreugde, opwinding en erkenning te voelen is universeel”, zegt Jacob Lassen.

Nu kunnen ze zich geen leven voorstellen zonder deze relaties.

"We leren ze surfen, maar zij leren ons hoe we moeten leven. Vooral mensen met het syndroom van Down leiden zo'n authentiek leven. Als ze tevreden zijn, laten ze dat zien. Als ze bang zijn, zullen ze het je vertellen. Daar kunnen we in onze samenleving zoveel van leren”, zegt Robert Rohwedder.

‍

Tastbare vreugde

De bewondering lijkt wederzijds, want veel deelnemers keren jaar na jaar terug.

Bij Blue Spirit variëren de cursussen. Soms komt iemand voor vijf a zes sessies in een seizoen, terwijl andere groepen uit landen zoals Duitsland in de zomer een weekcursus boeken.  

Ongeacht het format is de impact op de deelnemers duidelijk voor alle betrokkenen:

"We horen van zorgverleners en families over de belangrijke veranderingen die ze zien bij hun naasten na het volgen van onze cursussen. Hogere kwaliteit van leven, meer gevoel van eigenwaarde en meer zelfvertrouwen”, zegt Jacob Lassen.

‍

‍

Dit maakt het oplossen van hun grootste uitdaging nog dringender: hoe krijgen ze nog meer mensen met een beperking het water op?

Om dit aan te pakken heeft Blue Spirit „Blue Spirit Health” gelanceerd, een samenwerking met de gemeente Syddjurs, waar onderzoekers onderzoeken of de positieve effecten van surfen wetenschappelijk kunnen worden bewezen.

"Als we kunnen bewijzen dat deze activiteiten de behoefte aan medicijnen verminderen en levens verbeteren, kunnen we misschien nog meer mensen helpen om het water op te gaan, niet alleen in Denemarken maar wereldwijd”, zegt Jacob Lassen.

Het begin aan het einde

En dus keren we weer terug naar het begin… Het blinde meisje op de surfplank.  

Laten we gaan Jacob! Ze wankelt eerst wat op de surfplank, maar ze vindt haar evenwicht! Ze surft — 10 meter, 20 meter, 50 meter — voordat ze in de golven tuimelt.

Jacob Lassen en Robert Rohwedder juichen hard! Ze klappen en vieren feest.

Dit was het keerpunt — voor haar en voor hen.

Omdat ze het heeft gedaan. Ze heeft gesurft.

Eerst wat wobbly, maar daarna zo zeker en vol vertrouwen.

Op dezelfde manier als Blue Spirit dat doet.